देवेन्द्र तिम्ला
भनिन्छ खुकुरीको चोट अचानोलाई थाहा हुन्छ । र, नेपालले पनि यही नियति भोग्दै आइरहेको पनि आधा शताब्दी बितिसकेको छ । भारतले नेपाली भूमि हरेक दिन-रात अतिक्रमण गरिरहेको छ । बेलुका सुत्दा नेपाली नै रहेका हाम्रा सीमावर्ती क्षेत्रका दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरू  भोलिपल्ट उठ्दा भारतीय हुने गरेको घटनाहरू  नौला  घटना होइनन्। देशको अवस्था यस्तो हुँदा पनि नेपालका शासकहरू  भने कुम्भकर्ण जस्तै मस्त निद्रामा निदाएको अभिनय गर्ने गरेका छन् । जब-जब भारतले नेपाली भूमिमाथि उल्लेखनीय रूपमा अतिक्रमण गर्दछ र देशभक्त तथा राष्ट्रवादी नेपालीहरूले त्यसको विरोधमा सडकमा आवाज बुलन्द गर्न लाग्दछन्, त्यसबेलाका तत्कालीन शासकहरूले पनि भारतको उक्त कारबाहीको विरोध गरेको अभिनय गर्छन्,  तर त्यसलाई क्रियात्मक रूपमा सम्बन्धित पक्षसमक्ष दह्रोसँग आफ्नो कुरा राख्ने र त्यसको समाधानका लागि पहलकदमी लिँदैनन् । बरु त्यसको विपरीत, समय बिताउने र जनतामा व्याप्त असन्तोषलाई बिस्तारै ठन्डा हुन दिने नीति अवलम्बन गर्ने गरेका छन् । उनीहरूले यो विषय उनीहरूभन्दा पहिलेका सरकारको पालामा भएको कारण त्यसलाई उनीहरूले केही गर्न नसक्ने लाचारी व्यक्त गर्दै त्यसको सबै दोष तत्कालीन सरकारलाई दिएर आफू पानी माथिको ओभानो बन्न समेत पछि पर्दैनन् । यो विषयलाई अब अन्तिम निष्कर्षमा पुर्याउन जति ढिला गरिन्छ, नेपालीले त्यति नै यसको महङ्गो मूल्य चुक्ता गर्नु पर्ने निश्चित छ ।०००